کمالالملک؛ تصویرپرداز انسان و واقعیت
مجله اینترنتی نیمباز:بیست و هفتم مرداد ماه امسال برابر است با هفتادو نهمین سالروز درگذشت نقاش نام‌آور، محمد غفاری معروف به کمالالملک (1224-1319)، که هنرش از یک سو ستایندگان بی‌شمار داشت، و از سوی دیگر خرده‌گیران آن نیز کم نبودند. ولی آن چه از هر دو سو مورد ستایش قرار می‌گیرد و همگان بر آن اتفاق نظر دارند، شخصیت آزاد منش و بزرگوار اوست.
کمالالملک از یک خانواده اهل فرهنگ و هنر برخاسته بود. در سیزده سالگی از زادگاه خود کاشان به تهران رفت و به تحصیل در دارالفنون پرداخت. در دیداری که ناصرالدین شاه قاجار از دارالفنون به عمل آورد، به تصادف یکی دو تا از کار‌های او را دید و پسندید و همین سبب شد که پایش به دربار باز شود. ناصرالدین شاه هم لقب کمالالملک را به او اعطا کرد و هم منصب نقاش‌باشی دربار را. بخشی از تابلو‌های کمالالملک (حدود یکصد و هفتاد قطعه از آفریده‌های او که امضای نقاش‌باشی را بر دامن دارد)، حاصل این دوره از زندگی او در دربار ناصری است.
